a a a a “他不会欺负我!”
a a a a “我不会欺负她!”
a a a a 两道声音几乎是异口同声,说的是一个意思。
a a a a 司鸢跟兰明珠对视了一眼,又赶紧低下了头。
a a a a 厉衍得到了保证,高兴地上楼玩去了。
a a a a 厉衍走了,兰明珠朝司鸢走近,深深地凝视着她的眼,说道“司鸢,我们在一起吧。”
a a a a “我早跟你说过了,我们不可能。”
a a a a 司鸢摇了摇头,她脸色不太好看,心里也很疼,可她必须这么做。
a a a a 她不能因为自己的幸福,而置别人的痛苦于不顾。
a a a a “为什么不可能?
a a a a 难道你真的是因为,自己不能生育,所以才拒绝我?”
a a a a 兰明珠突然喊道。
a a a a 司鸢一听,脸色顿时白了。
a a a a 她没想到,兰明珠也知道了她不能生育的事情。
a a a a
ntsrit